Het geweldige Cairns!

Magguh!

Zoals beloofd hier een update over het leven bij Fred en Chantal in Cairns. Ik ben hier nu ondertussen alweer een tijdje. Komende zondag trek ik na 17 te gekke dagen in Cairns verder naar Airlie Beach. Daar ga ik een hele relaxe 3 daagse oceaancruise doen door het National Park the Whitsundays. Maar goed ik heb alweer genoeg gelult over wat ik ga doen. Nu eerst maar even “kort” beschrijven wat ik heb gedaan.

De dagen zijn hier heel relaxt. Een normale ochtend ziet er bijvoorbeeld als volgt uit:
Ik word wakker op kingsize luchtbed, vaak met een kater, maar dat even terzijde. Ik heb namelijk al begrepen dat m'n moeder zich ernstig zorgen maakt over m'n alcohol inname. Is niet nodig mam. Maar goed, zodra ik uit bed ben neem ik verfrissende duik in zwembad om een paar baantjes te trekken en wakker te worden. Daarna ga ik heel rustig en relaxt ontbijten. En de rest van de dag kan ik doen wat ik wil, echt heerlijk. ’S Avonds nemen Fred en ik altijd nog even een duik voor het eten. En na het eten doen we meestal één bietje en HEEEEEEL soms twee of drie... Deze luxe ga ik enorm missen als ik straks weer in een hostel zit.

Ik besef me nu eigenlijk pas dat ik nog steeds niet heb verteld wat ik hier nu daadwerkelijk heb gedaan. Ik zal proberen om niet meer van het onderwerp af te wijken. Makkelijk is dat eerlijk gezegd niet.

Oké, De eerste dag heb ik samen met Fred een zwembad tour gedaan. Het appartementencomplex heeft namelijk 9 zwembaden. En die moesten we natuurlijk allemaal uitproberen. Nadat we er 7 hadden gehad, hadden we geen zin meer en hebben we een paar biertjes gedaan. Die avond hebben we samen met Alexia, Ben, Patrick en Susan gebarbecued. Dat was natuurlijk heerlijk. De twee dagen daarop heb ik alles geupdate, foto’s op Facebook gezet en m'n mail bijgewerkt.

De 4e dag ben ik gaan raften in Tully. Ik vond het raften echt wel leuk, alleen was het lang niet zo extreem als dat ik had verwacht. Dus dat viel een beetje tegen. Ik had er meer van verwacht. Zeker hier in Australië. Toch kwam ik niet ongeschonden uit de strijd. Toen we van een kleine waterval naderden besloot ik de boot niet meer vast te houden. Want het was toch niet zo extreem. Lekker eigenwijs natuurlijk. Door m’n koppigheid veranderde de “op het oog lijkende rustige waterval” in een ware pijnbank. M’n elleboog heeft in minder dan een seconden ongeveer 100.000 rotsen geraakt. Toen ik bovenwater kwam vroeg m’n gids direct of ik oké was. Of course! Vooral niet toegeven dat ik een domme lul ben. De pijn is gelukkig al wel een stuk minder geworden, maar helaas kan ik nog steeds niet op m'n elleboog leunen. No worries, het gaat vanzelf weer over. Die avond eindigde ik met een aantal engelse in de Whoolshed. De Whoolshed, is het net zoals Bantam in Hoogkarspel, een beetje m’n 2e thuis geworden hier in Cairns.

Twee dagen na het raften ben ik gaan duiken in het Great Barrier Reef. Dat was echt heel erg vet. Ik zou het zo nog een keer doen. Tijdens de tour leerde ik een Nederlander kennen, Myrthe. Samen hebben we een fatsoenlijke onderwatercamera gehuurd aangezien ons dat wel handig leek. Na een rit van 2 uur naar het reef zijn we eerst de Glassboat opgegaan. Dat is een boot met een glazenbodem zodat je het reef kunt zien. Dat vond ik al heel gaaf om te zien. En dan te bedenken dat ik nog niet eens het water was in geweest. Na de glassboat mochten we snorkelen. Dat ging bij mij echt waardeloos. De bril was te klein voor m'n hoofd, of m'n hoofd was te groot voor de bril. Net hoe je het bekijkt. Hierdoor kreeg ik steeds water in m'n bril. Dat is echt heel irritant. Na het snorkelen mochten we dan echt duiken. Dat was ook echt heel erg gaaf. Ik weet nu echt zeker dat ik in Thailand m’n duikbrevet wil halen. Tijdens het duiken heb ik echt van alles gezien, Nemo, Stingrays en een hele veel vissen die ik nog nooit had gezien. Ook het koraal reef is zo mooi om te zien. Zo veel kleuren en vormen echt heel mooi. Het is gewoon zo vet dat je zo lang onder water kunt blijven om gewoon te kijken en om overal heen te gaan. Dat geeft je zo’n kick.
Na het duiken kregen we eten en daarna zijn we verder gevaren naar een andere plaats in het reef. Daar heb ik eigenlijk de rest van de dag gesnorkeld. Het snorkelen ging deze keer wel goed. Ik heb ook van alles gezien: schilpadden, Nemo’s, stingrays en allemaal raar gekleurde vissen. Na zo’n 3 uur gesnorkeld te hebben werd ik de boot weer opgeroepen. Het was namelijk tijd en de boot vertrok. Jammer, maar ó wat een ervaring!

Zo’n vier dagen later heb ik een 2 daagse trip naar Cape Tribulation gedaan. Er was eigenlijk maar 1 reden dat ik daar heen ben gegaan, en dat waren de krokodillen. Na de films van Crocodile Dundee, en nu ik in Australie ben wil ik die natuurlijk wel zien. Op de heen weg hebben we ook een tour gedaan om krokodillen te spotten. We hadden heel veel geluk omdat we er een aantal hebben gezien, zie foto’s.. Die avond zou ik ook een nachttour doen om crocs te spotten. Helaas werd deze afgezegd. Dat was echt heel jammer. Ik keek er toch wel naar uit. Toen heb ik samen met Lisa en een ozzie een beetje gekaart en goon (wijn) gedronken. Hoe je het ook went of keert. Die troep blijft ranzig. De volgende dag hebben we een wandeling gemaakt naar een waterhole. Dat was ook best mooi om te zien. Aan het eind van de ochtend zijn we terug gereden naar Cairns. Die avond heb ik een avondje aangezeten met Dennis Kok, het broertje van Bob. Best raar om hem hier aan de andere kant van de wereld te zien. We hebben mooi slap geouwehoerd en een beetje verhalen uitgewisseld. Het was een geslaagde avond.

Weer zo’n 2 dagen later was het winkelwagentje incident. Daar weten jullie ondertussen al genoeg over. Al blijft het natuurlijk wel een apart verhaal. Maar goed, die middag ben ik samen met Fred naar de Crystal Cascades gegaan. Dat is een natuurgebied hier in Cairns. Daar ben ik van verschillende cliffen afgesprongen. Dat was ook heel gaaf maar o zo risky. De rotsen waren namelijk spekglad en je kon op ieder moment uitglijden. En dan viel een meter of 6 naar beneden op een andere rots. Toch was het weer een hele leuke ervaring. Het gebied was overigens ook echt heel mooi.

De dagen erna ben ik opzoek gegaan naar een lift richting Airlie Beach. Dat wordt namelijk mijn volgende stop. Op een gegeven moment kreeg ik een smsje van 2 Duitse dames die mij wel een lift konden geven. Ik heb die dames dus eergisteren ontmoet. Onze ideeën kwamen overeen en ze leken mij ook wel gezellig. Die avond hadden we dus ook afgesproken bij mijn 2e thuis, de Whoolshed. Al snel had ik door dat het ECHT HELEMAAL NIKS WERD. Ik zal proberen het subtiel te brengen: Wat een stelletje saaie dozen! Niet normaal. Ik weet niet wat het mij is, maar de meeste Duitsers liggen mij blijkbaar niet. Op een gegeven moment heb ik ook tegen ze gezegd: Auf wieder sehen und tschüss! Ik werd appelig aangekeken, maar dat zoeken ze maar uit. Gelukkig waren Ben en z’n vriendin Alexia er ook en zijn we gaan feesten. Het werd toch nog een hele gezellig en leuke avond. Maar Duitsers, nu even niet meer.

En dat was het dan. Jullie zijn weer helemaal op de hoogte. Zaterdagnacht/zondagochtend vroeg vertrek ik dus naar Airlie Beach. Daarna ga ik door naar Mackay om wat andere familie op te zoeken. Dat wordt ook weer een hele leuke en nieuwe ervaring. Ook wordt het weer tijd om te gaan werken. Aangezien het geld weer erg snel gaat. Maar daarover de volgende keer waarschijnlijk meer! Jullie in ieder geval een hele fijne kermis! Ik ga het zeker missen, maar de eerste dagen ben ik toch op een havencruise :). In ieder geval veel plezier en ik zal er één op jullie drinken!

Later!