Het begin: Surfen en Tasmanië

Jaaaaa, daar is die dan, mijn eerste blog!

Na een zeer lange reis van ongeveer 32 uur kwam ik aan in Melbourne. Dit was direct bekend terrein aangezien het hostel waar ik verbleef nog geen 5 minuten lopen was van het huis waar ik destijds 4 maanden heb gewoond.

Zoals jullie je misschien wel kunnen indenken was ik redelijk brak na een lange reis en had ik vrijwel geen slaap gehad, hooguit 2 tot 3 uur. Kortom ik was toe aan slaap, heel veel slaap. Helaas liep dit net allemaal even anders van verwacht. Het moment dat ik de deur van m'n dorm opendeed kwam er een bewust verdrongen geur op mij af. Deze is vergelijkbaar met een slaapzaal waar 8 man na een flinke avond stappen al een paar uur ligt te slapen met daarbij een gebruikte openstaande voetbaltas die al weken niet is gewassen. Wat een meur, maar welcome back dacht ik. Na een korte douche ben ik direct mijn bed ingedoken, gelukkig was er nog onderbed vrij en hoefde ik niet te klimmen. Mazzel dacht ik, maar helaas was was deze niet geheel zonder reden nog beschikbaar, maar daar kom ik nog terug.

Het moment dat ik lag merkte ik dat mijn buurman ook in slaap was gevallen. Zijn ware aard kwam hierbij naar boven en het bleek dat hij houthakker was. Man man man, die vent begon mij toch een partij te zagen, ongekend. Toen ik eenmaal met heel veel moeite aan dit idee gewend was kwam mij overbuurman terug. Blijkbaar uit de kroeg want hij was niet alleen. Nee, NIET alleen. Ze begonnen rustig en stil maar op een gegeven moment zetten ze een hele set neer waar een gemiddelde porno acteur jaloers op is. Het enige wat ik dacht; hoe is het mogelijk, op de aller aller allereerste nacht! Moet dat? Het eindresultaat was wederom een korte nacht van circa 3 uur. Want mn roomies mochten er weer vroeg uit vanwege hun werk.

De volgende dag, na een "regelmidadag" besloot ik vroeg naar bed te gaan. Geen goed idee. Het was namelijk twisted Tuesday wat betekende dat er overal in hostel drankspelletjes werden gespeeld, ook in mijn kamer met muziek... Toen heb ik besloten mee te doen en het werd een gezellige avond. Echter kreeg ik wel te horen dat het bed waar ik in sliep vol zat met bed bugs (bedwantsen). Ik begreep direct waarom mijn bed nog vrij was toen ik aankwam. Direct toen ik het horde ben ik naar de receptie gegaan en heb ik andere kamer geeist. Dat mocht, maar dan moest ik per direct al mijn kleren wassen en zelf een hete douche nemen. Dan mocht hij mij pas een andere kamer geven. Stond ik dan om 01:00 half dronken mijn nog schone kleren te wassen met alleen mijn boxer aan. Dat was echt klote. Om 03:00 was alles klaar en mocht ik naar bed en om 05:30 ging mijn wekker voor mijn surftrip. Een goed begin is het halve werk..

Ik zal jullie niet verder lastig vallen met details, maar dit waren de eerste uren van mijn verblijf hier. Een valse start en ik had het mij iets anders voorgesteld :-).

De 5 surfdagen waren fantastisch! Uiteraard was ik meer les aan het geven dan aan het surfen. Iemand moet immmers het goede voorbeeld geven. De dudes en snakes vlogen zoals vanouds heen en weer. Helaas was ik er net een week te vroeg aangezien de world cup bij Bells Beach de dag ik vertrok begon. Jammer, maar dan hebben de anderen in ieder geval nog een kans. Zo ben ik dan ook weer.

Na 5 mooie dagen ging ik terug naar Melbourne, naar het hostel waar ik die fijne nachten heb gehad. Ik ben direct met de manager in gesprek gegaan en hij heeft mij een prive kamer gegeven voor de rest van mijn verblijf daar. Prima opgelost dacht ik zelf.

Vervolgens begon mijn reis naar Tasmanie. Na een korte vlucht van ongeveer een uur kwam ik aan in Hobart. Daar had ik een dag vrij voordat de tour begon. Samen met een aantal mensen uit het hostel ben ik toen naar Mona gegaan. Ik ben normaliter iemand die geen groot liefhebber is van kunst en cultuur maar Monu is, zachtjes gezegd, anders. Het had een vrij hoog erotisch en wtf gehalte.

De dag erna begon de 6 daagse tour. We zijn op de eerste dag via diverse national parks en fresh water lakes naar Strahen gereden. Tasmanie doet mij zelf ontzettend veel denken aan Nieuw-Zeeland. Het landschap lijkt er in ieder geval ontzettend veel. Ook is er nog veel zichtbaar van de goldrush en zijn er veel verlaten ghost towns waar nu nog maar slechts enkele mensen wonen. Eenmaal in Strahen aangekomen was er 0,0 bereik. Wat is dat lekker zeg, volledige rust en geen mobiele telefoons. We hebben die avond een BBQ gehouden met een paar alcoholische versnaperingen

De tweede dag zijn we langs de westkust gereden en hebben we hike gedaan van ongeveer 3 uur. Ja Stef, 3 uur en dat voor de lol. Vervolgens zijn we naar de duinen gereden en hebben we daar een aantal foto's gemaakt.

De volgende dag zijn we vanuit Strahen naar Launceston gereden via Cradle mountain. Bij Cradle mountain hebben we wederom een hike van 3,5 uur gemaakt die wel een stuk uitdagender en dus leuker was. Eenmaal bij de top aangekomen was het uitzicht fantastisch. We hebben ook ontzettend veel geluk gehad met het weer. Volgens Brett, onze gids, was het de afgelopen weken iedere keer ontzettend mistig en regenachtig. Bij ons strak blauw zonder een wolkje in de lucht. Na deze wandeling zijn we naar Launceston gereden.

Dag vier zijn we via Bay of Fires naar Bicheno gereden. Dit was een vrij lange dag in de bus omdat we heel wat kilometers moesten overbruggen vanwege de diverse tussenstops die we hebben gemaakt. Bay of Fires was fantastisch overigens.

De vijfde dag zijn we vanuit Bicheno terug gereden naar Hobart. Onderweg zijn we gestopt bij Wineglass Bay. Vanuit de lookout was dit wederom een schitterend plaatje. Al moet ik wel zeggen dat ik inmiddels wel heel veel watervallen en mooie lookouts heb gezien. Tijd voor wat afwisseling. Gelukkig kwam die er ook. Onze laatste stop was een wildlife Sanctuary waar ze kangaroos en Tasmanian devils hadden. Na een heuse fotoshoot met allemaal Tasmanian devils mochten we de kangaroos voeren. Dat was een leuke ervaring want die besten grijpen je hand en laten die niet meer los totdat het eten op is. In totaal hebben we in 5 dagen meer dan 1.600 kilometer gereden. Dat klinkt misschien niet heel veel, maar we hebben geen enkele snelweg gepakt en alleen maar bergpaden.

De volgende dag was het de bedoeling dat ik mee zou gaan, maar helaas is dit niet gelukt. Ik voelde mij namelijk die dag ervoor al niet goed en dit werd alleen maar slechter. Daarom had ik geen zin om 10 uur in een bus of auto te zitten. Die dag heb ik daarom geskipt, maar volgens de anderen heb ik bijzonder weinig gemist, gelukkig maar!

Gister ben ik op het vliegtuig gestapt en na 12 uur ben ik in Perth aangekomen. Geen idee wat ik allemaal nog ga doen, maar dat ik ga uitzoeken.

Peace out!