Het mooie New Zealand
Door: Erikgoesaustralia
Blijf op de hoogte en volg Erik
30 Oktober 2011 | Nieuw Zeeland, Queenstown
Daar ben ik weer!
Dit keer vanuit de party hoofdstad van New Zealand: Queenstown. Ik ben hier pas 1 nacht maar ik ben blij dat ik er nog 6 blijf. Ik zal bij het begin beginnen want er is hier weer een hele hoop gebeurd.
Allereerst het Blackwater rafting. Wat echt f*cking amazing is. Black water rafting is precies het tegen overgestelde van White water rafting. Dus heel rustig en vooral heel mooi. Ik heb geblackwater raft in Waitomo in de Waitomo Caves. Precies in een grot dus. Daar eenmaal aangekomen moesten we wetsuits aantrekken omdat het water in de grotten erg koud is. Na een wandeling van een aantal km over weilanden kwamen bij de ingang van de grot aan. Daar kregen we informatie over wat we gingen doen. De tocht bestond uit 4 delen: Introductie, informatie over de glowworms, de waterval en de glowworm tour. Na de eerste 2 delen te hebben gehad begon het eerste deel. De cave waterfall. Onze gids vroeg wie er een beetje ballen en als eerste drufde. Dat wou ik wel proberen. En ik was o zo blij dat ik als eerste mocht. er was een hele nauwe en smal gang (half onder water) waar ik door heen moest kruipen. Omdat er niemand voor was en ik er vrij snel doorheen ging, voelde ik me net Indiana Jones die op zoek ging naar een schat :). Op een gegeven moment hield de gang op en zag ik een kleine opening waar ik een hoop herrie (de waterval) vandaan hoor de komen. Echter bleek dit geen klein gat te zijn, maar de het bovenste deel van een gang naar de waterval. Ik moest dus in een grot met niemand om me heen onderwater duiken en door de gang heen. Ik had geen idee hoelang de gang was en waar ik uit zou komen. Het enige wat ik zag weas het licht van mn helmlamp. Boeiend ik ga gewoon, we zien wel. De gang bleek echter maar een halve meter lang te zijn. Achteraf had de gids dit uitgelegd, maar ik had het veels te druk met het kijken naar de glowworms :). Maargoed eenmaal bij de waterval aangekomen zijn we daar een paar minuten gebleven en weer terug gegaan.
Na een zwemtocht van een aantal km door de grotten moesten we onze lichten uit doen. Ik had al het vermoeden dat onze gidsen ons wilden laten schrikken. Nou dat is ze goed gelukt met hun vuurwerk. Tering. Opeens hoorde we overal kanllen. Echt ik schrok me dood :P.
Toen kwam het laatste en tevens mooiste deel van de toch. We werden door onze gidsen vooruit getrokken door verschillende gangen met overal glowworms. Echt onbeschrijvelijk. Zo mooi en speciaal. Ik zal onderaan het verslag een foto plaatsen om maar slechts een kleine impressie te geven. Het was echt bizar mooi.
Na het raften zijn we verder gereisd naar Taupo waar ik m'n eerst, en zeker niet m'n laatste, bungi jump heb gedaan. Ik ben vanaf een klif van ongeveer 38 meter gesprongen. Echt heel vet. Als je voeten eenmaal weer naar de grond staan spuit de adrenaline echt door je hele lichaam. Echt super vet! Ik was zeiknat want de instructeur vroeg of ik het water wou aanraken. Natuurlijk wou ik dat! Ik had aangegeven dat ik er met mn handen net bij wou. Dat is niet helemaal gelukt. Ik ben tot ongeveer m'n middel het water in gegaan. Ik sprong en voor ik het wist was het: BLUBBLUBLBUBBRBRBEBBB, en schoot ik weer omhoog.
Eerder die dag ben in een super jet boat geweest. Dit is een soort van speedboot die met 80 km langs rotsen, bomen en kliffen schiet. Echt heel vet. Het was een behoorlijke extreme dag.
Na Taupo zijn we naar Wellington gereden. Daar ben ik maar helaas 1 nacht gebleven. Er daar zoveel te doen, dat ik er op de terug weg nog een paar dagen langer verblijf. Vanaf Wellington zijn we naar het zuidereiland gevaren met de boot. De zuidereiland bewoners noemen HUN eieland liever het Main Island dan het zuider eiland. De reden waarom is een beetje vaag. Dat heeft weer te maken met de geschienis van de Mauori. Op het zuidereiland zijn we weer op de Magic bus gestapt richting Nelson. Onderweg hebben we nog een kleine wijntour gedaan waar we wijn hebben geproefd. Het klinkt heel raar maar deze jongen drinkt nu ook wijn en heeft direct een fles aangeschaft. Waarom? je went er aan EN het is goedkoop:).
Die avond werd het wereldkampioenschap Rugby gespeeld. In de finale stonden New Zealand en Frankrijk. Ik heb sowieso een hekel aan fransen dus NZ moest winnen. Ik had me goed voorbereid. Ik had mezelf keurig geschminkt en had mn armen onder laten kladderen met de teksten: All Blacks en "kiss me it's my birthday. Want om 12 uur snachts werd ik 23 (en dus niet 24 pap) jaar.
Toen we bij de fanbase aankwamen werd ik door menig New Zealnder raar aangekeken. Ik ben namelijk de oranje gekte gewend en dan moet je minimaal zijn geschminkt. Ik kan jullie vertellen in NZ is dit heel anders. Zelf met de WK finale. Maargoed ik was een van de weinige en dus niet DE enige.
Halverwege de wedstrijd kreeg ik het vervelende bericht over opa waar ik al een tijdje bang voor was. Ik heb de hele week toch met een dubbel gevoel geleefd. Maar vooral die avond was het dubbelgevoel extra groot. Aan de ene kant was ik jarig en was het feest omdat NZ wereld kampioen was, maar aan de andere kant het slechte nieuws over opa. Heel raar. En niet alleen die avond maar de hele week en nu soms nog. Ik was blij dat de New Zealanders niet zo veel feesten als dat wij, Hollanders, zouden doen als Nederland Wereld kampioen zou worden. Het was gezellig en er werd veel over rugby gepraat maar that's it. Tijdens de wedstrijd heb ik, met alle respect, een aantal oudere mannen de wedstrijd bekeken. Rugby is namelijk een hele rare sport met nog vreemdere regels. Maargoed met wat hulp begreep ik toch wat er aan de hand was.
De volgende dag heb ik samen met een aantal engelse en Erik Slot m'n verjaardag gevierd. Toch weer een apparte ervaring, zo ver weg van huis en wetende wat er thuis allemaal gaande is. Ik vierde m'n verjaardag op zn Nederlands. Ik had dus taart, bier en wijn ingekocht als traktatie. De engelse vonden dit heel raar. Ik engeland is het namelijk heel normaal als de gasten de jarige job verzorgen met taart en bier. De jarige hoeft niks zelf te doen. Even kijken of ik dat de volgende keer ook in Nederland kan introduceren :).
Vanuit Nelseon zijn we ook nog een dag naar het Nationaal Park: Abel Tasman geweest. Daar hebben Erik en ik een kayak hike gedaan. We hebben eerst 3 uur gekayaked met een gids. En zijn vervolgens in 5 uur tijd terug gelopen. Onze gids heeft in Nederland gewoond en alles was dus lekker op zn oerhollands. Heerlijk. Tijdens de Kayak tour hebben zeehonden gespot. Best veel zelfs. Echter stinken die beesten enorm. Ze pissen zichzelf namelijk onder om indruk te maken bij de vrouwen. Misschien dat ik dat ook maar eens moet proberen want ik heb tot nu toe nog weinig succes...
Na Nelson zijn we naar Greymonth gegaan. Dat was een hele rare en vooral "PANIEKIGE" nacht voor mij. In Greymonth is op een ding na helemaal niks te beleven. De bierbrouwerij, dat ik het enige. En laat het nou net zo zijn dat de brouwerij wordt verbouwd. Dat vond ik opzich wel jammer. Maar het had zo ook zn voordelen. In plaats van een rondleiding door de brouwerij kregen we een hele "interessante" video over hoe bier wordt gemaakt. Na de video mochten we 30 min onbeperkt bier drinken. Dat kon natuurlijk niet goed gaan. Op een gegeven moment werd het tapdrinken ook een nieuwe sport. Waarom? Omdat het kan. Daarna zijn we met de hele groep uit eten geweest. Toen ik op een gegeven moment wou pinnen. Kwam ik er achter dat m'n pinpas weg was. Ik kon hem echt nergens vinden. Dus ik ben terug naar het hostel gesprint naar mn hostel. Ik heb daar alles overhoop gehaald, maar ik kon natuurlijk niks vinden. Op dat moment realiseerde ik me dat ik die dag in de supermarkt m'n bank balance had opgevraagd..... Ik heb m'n pinpas toch niet in het automaat laten zitten he........ Het is een creditcard en dus kan er gemakkelijk geld vanaf worden gehaald...... Ik heb in mn bed liggenvloeken en tieren want de winkel was al dicht want het was 1 uur in de nacht. Ik heb tot 4 uur geen oog dicht gedaan. Op een gegeven moment realiseerde ik op het internet mn balans kan opvragen en dat ik hiervoor mn pas niet nodig heb. Dat heb ik toen direct gedaan. En gelukkig! Alles stond er nog op. Nu maar hopen dat er een Kiwi zo aardig is geweest om mn kaart bij de service balie in het winkelcentrum af te geven. De supermarkt ging om 7 uur open maar om kwart voor 7 stond ik al op de stoep. Dat waren 15 hele lange minuten! Eindelijk ging de winkel open. Ik sprinte naar de service balie en vroeg half hijgend of ze mn pas hadden gevonden. Ze gingen kijken. En gelukkig! Ze hadden hem gevonden. Iemand heeft hem naar de service balie gebracht. Wat een opluchting was dat zeg!
Die ochtend zijn we om half 8 richting Frantz Joseph vertrokken. Het gletsjer gebied. Onderweg hebben we nog goud gezocht. Ik had bij goudzoeken iets heel anders in gedachte. Toen onze gids zij dat we goud gingen zoeken, had ik echt het iedee dat we een grot in zouden gaan. En dat ik zelf met een pikhouwel rotsen moest breken opzoek naar goud. De waarheid was echter anders. We kregen een soort van zeefboord met een paar stenen er in en tussen de stenen zaten goudschilfers. Sta je daar dan met je bord een beetje boven het water te spoelen. Wat een anticlimax....
In Frantz Joseph hebben ik een dagtocht over de gletsjer gedaan. Echt heel bijzonder. We werden die ochtend om 9 uur bij de office verwacht waar we onze uitrusting kregen. Schoenen (ze hadden na lang zoeken ook mijn maat!), een skibroek (die ik perongeluk in mn tas heb laten zitten, en dus nog steeds heb), handschoenen en een muts (voor de mietjes) en een dikke winter jas. Na een busrit van 15 min kwamen bij een regenwoud aan. Daar moesten we eerst nog doorheen voordat we bij de gletsjer waren. Na een wandeling van 20 min zagen we de gletsjer en waren we het regenwoud uit. Vervolgens werden we in 3 groepen opgedeeld. Groep 1 waren de fitte mensen en groep 3 de mensen met lichamelijk problemene. Zoals de knieen van m'n pa bijvoorbeeld :p. Ik zat natuurlijk in groep 1 en heb de hele tocht iedereen op sleeptouw moeten nemen. Het was dat de gids de weg wist want anders had ik ook hem moeten mee nemen. De tochtzelf was echt fantastisch. Echt heel mooi. Ik heb door ijstunnels en ijsgrotten gekropen. Heb mezelf tussen ijsscheuren gemanoeuvreerd. Echt heel vet. Want wees nou eerlijk. Hoe vaak sta je op een gletsjer?. Na een wandeling van 6 uur bergopwaarts zouden we weer terug naar beneden gaan. Althans dat was de bedoeling. De gids hoorde over zn radio dat er een andere groep hoger op de gletsjer waren dan wij. Dat kon natuurlijk niet want het was ONZE gletsjer. Dus weer verder omhoog. Uiteindelijk hebben we het duel wel verloren :(. Maar ter compensatie zijn wij door een extra IJStunnel geklommen. Heel vet natuurlijk. Ook ben ik onderweg mn fotocamera hoesje verloren :(. Ik was weer eens onhandig en zag mn hoesje zo in een ijscheur van een meter of 10 vallen. Dat wordt dus een nieuwe hoes. Zonde, maar ik heb wel een nieuwe skibroek:P. Na de wandeling zijn we de hot water pools ingegaan. Even lekker relaxen. Want van een hele dag hiken ga je wel kapot :P.
De volgende dag zijn we naar Queenstown vertrokken waar ik nu nog steeds zit. Het bevalt me hier prima. Het is nu Halloween weekend en dat wordt hier goed gevierd. Ik ging gister al leeuw. Ik heb mn brulshirt mee en dat vonden ze hier natuurlijk helemaal geweldig. Ik ben nog nooit met zoveel vreemde op de foto geweest. Iedereen vroeg waar ik het shirt had gekocht want ze wouden hem zelf ook kopen. Maandag ga ik denk ik weer te " Hallowenen" en trek ik een mumiepak (wc papier) aan. Als dat lukt.
Mam, ik ga maandag vanaf 134 meter uit een huisje springen met een elastiek aan mn benen. wish me luck :)! Het is de op 2 na hoogste bungi jump vd wereld.
Ik zeg voor nu: de mazzel en tot ziens:
Foto blak water rafing:
http://www.google.co.nz/imgres?q=black+water+rafting&um=1&hl=en&rls=com.microsoft:en-US&biw=1680&bih=853&tbm=isch&tbnid=TBYQxZUMP3n3pM:&imgrefurl=http://pezsi.blogg.se/2011/january/day-7-in-nz-black-water-rafting-waitomo-1.html&docid=PXspqO9V5qMcJM&imgurl=http://farm1.static.flickr.com/138/376035255_ebfc6b1975.jpg&w=500&h=375&ei=m8KsTvC8HsrAmQWOisHqCA&zoom=1&iact=hc&vpx=181&vpy=497&dur=109&hovh=194&hovw=259&tx=145&ty=108&sig=117875232820260744756&page=4&tbnh=145&tbnw=184&start=94&ndsp=32&ved=1t:429,r:16,s:94
Dit keer vanuit de party hoofdstad van New Zealand: Queenstown. Ik ben hier pas 1 nacht maar ik ben blij dat ik er nog 6 blijf. Ik zal bij het begin beginnen want er is hier weer een hele hoop gebeurd.
Allereerst het Blackwater rafting. Wat echt f*cking amazing is. Black water rafting is precies het tegen overgestelde van White water rafting. Dus heel rustig en vooral heel mooi. Ik heb geblackwater raft in Waitomo in de Waitomo Caves. Precies in een grot dus. Daar eenmaal aangekomen moesten we wetsuits aantrekken omdat het water in de grotten erg koud is. Na een wandeling van een aantal km over weilanden kwamen bij de ingang van de grot aan. Daar kregen we informatie over wat we gingen doen. De tocht bestond uit 4 delen: Introductie, informatie over de glowworms, de waterval en de glowworm tour. Na de eerste 2 delen te hebben gehad begon het eerste deel. De cave waterfall. Onze gids vroeg wie er een beetje ballen en als eerste drufde. Dat wou ik wel proberen. En ik was o zo blij dat ik als eerste mocht. er was een hele nauwe en smal gang (half onder water) waar ik door heen moest kruipen. Omdat er niemand voor was en ik er vrij snel doorheen ging, voelde ik me net Indiana Jones die op zoek ging naar een schat :). Op een gegeven moment hield de gang op en zag ik een kleine opening waar ik een hoop herrie (de waterval) vandaan hoor de komen. Echter bleek dit geen klein gat te zijn, maar de het bovenste deel van een gang naar de waterval. Ik moest dus in een grot met niemand om me heen onderwater duiken en door de gang heen. Ik had geen idee hoelang de gang was en waar ik uit zou komen. Het enige wat ik zag weas het licht van mn helmlamp. Boeiend ik ga gewoon, we zien wel. De gang bleek echter maar een halve meter lang te zijn. Achteraf had de gids dit uitgelegd, maar ik had het veels te druk met het kijken naar de glowworms :). Maargoed eenmaal bij de waterval aangekomen zijn we daar een paar minuten gebleven en weer terug gegaan.
Na een zwemtocht van een aantal km door de grotten moesten we onze lichten uit doen. Ik had al het vermoeden dat onze gidsen ons wilden laten schrikken. Nou dat is ze goed gelukt met hun vuurwerk. Tering. Opeens hoorde we overal kanllen. Echt ik schrok me dood :P.
Toen kwam het laatste en tevens mooiste deel van de toch. We werden door onze gidsen vooruit getrokken door verschillende gangen met overal glowworms. Echt onbeschrijvelijk. Zo mooi en speciaal. Ik zal onderaan het verslag een foto plaatsen om maar slechts een kleine impressie te geven. Het was echt bizar mooi.
Na het raften zijn we verder gereisd naar Taupo waar ik m'n eerst, en zeker niet m'n laatste, bungi jump heb gedaan. Ik ben vanaf een klif van ongeveer 38 meter gesprongen. Echt heel vet. Als je voeten eenmaal weer naar de grond staan spuit de adrenaline echt door je hele lichaam. Echt super vet! Ik was zeiknat want de instructeur vroeg of ik het water wou aanraken. Natuurlijk wou ik dat! Ik had aangegeven dat ik er met mn handen net bij wou. Dat is niet helemaal gelukt. Ik ben tot ongeveer m'n middel het water in gegaan. Ik sprong en voor ik het wist was het: BLUBBLUBLBUBBRBRBEBBB, en schoot ik weer omhoog.
Eerder die dag ben in een super jet boat geweest. Dit is een soort van speedboot die met 80 km langs rotsen, bomen en kliffen schiet. Echt heel vet. Het was een behoorlijke extreme dag.
Na Taupo zijn we naar Wellington gereden. Daar ben ik maar helaas 1 nacht gebleven. Er daar zoveel te doen, dat ik er op de terug weg nog een paar dagen langer verblijf. Vanaf Wellington zijn we naar het zuidereiland gevaren met de boot. De zuidereiland bewoners noemen HUN eieland liever het Main Island dan het zuider eiland. De reden waarom is een beetje vaag. Dat heeft weer te maken met de geschienis van de Mauori. Op het zuidereiland zijn we weer op de Magic bus gestapt richting Nelson. Onderweg hebben we nog een kleine wijntour gedaan waar we wijn hebben geproefd. Het klinkt heel raar maar deze jongen drinkt nu ook wijn en heeft direct een fles aangeschaft. Waarom? je went er aan EN het is goedkoop:).
Die avond werd het wereldkampioenschap Rugby gespeeld. In de finale stonden New Zealand en Frankrijk. Ik heb sowieso een hekel aan fransen dus NZ moest winnen. Ik had me goed voorbereid. Ik had mezelf keurig geschminkt en had mn armen onder laten kladderen met de teksten: All Blacks en "kiss me it's my birthday. Want om 12 uur snachts werd ik 23 (en dus niet 24 pap) jaar.
Toen we bij de fanbase aankwamen werd ik door menig New Zealnder raar aangekeken. Ik ben namelijk de oranje gekte gewend en dan moet je minimaal zijn geschminkt. Ik kan jullie vertellen in NZ is dit heel anders. Zelf met de WK finale. Maargoed ik was een van de weinige en dus niet DE enige.
Halverwege de wedstrijd kreeg ik het vervelende bericht over opa waar ik al een tijdje bang voor was. Ik heb de hele week toch met een dubbel gevoel geleefd. Maar vooral die avond was het dubbelgevoel extra groot. Aan de ene kant was ik jarig en was het feest omdat NZ wereld kampioen was, maar aan de andere kant het slechte nieuws over opa. Heel raar. En niet alleen die avond maar de hele week en nu soms nog. Ik was blij dat de New Zealanders niet zo veel feesten als dat wij, Hollanders, zouden doen als Nederland Wereld kampioen zou worden. Het was gezellig en er werd veel over rugby gepraat maar that's it. Tijdens de wedstrijd heb ik, met alle respect, een aantal oudere mannen de wedstrijd bekeken. Rugby is namelijk een hele rare sport met nog vreemdere regels. Maargoed met wat hulp begreep ik toch wat er aan de hand was.
De volgende dag heb ik samen met een aantal engelse en Erik Slot m'n verjaardag gevierd. Toch weer een apparte ervaring, zo ver weg van huis en wetende wat er thuis allemaal gaande is. Ik vierde m'n verjaardag op zn Nederlands. Ik had dus taart, bier en wijn ingekocht als traktatie. De engelse vonden dit heel raar. Ik engeland is het namelijk heel normaal als de gasten de jarige job verzorgen met taart en bier. De jarige hoeft niks zelf te doen. Even kijken of ik dat de volgende keer ook in Nederland kan introduceren :).
Vanuit Nelseon zijn we ook nog een dag naar het Nationaal Park: Abel Tasman geweest. Daar hebben Erik en ik een kayak hike gedaan. We hebben eerst 3 uur gekayaked met een gids. En zijn vervolgens in 5 uur tijd terug gelopen. Onze gids heeft in Nederland gewoond en alles was dus lekker op zn oerhollands. Heerlijk. Tijdens de Kayak tour hebben zeehonden gespot. Best veel zelfs. Echter stinken die beesten enorm. Ze pissen zichzelf namelijk onder om indruk te maken bij de vrouwen. Misschien dat ik dat ook maar eens moet proberen want ik heb tot nu toe nog weinig succes...
Na Nelson zijn we naar Greymonth gegaan. Dat was een hele rare en vooral "PANIEKIGE" nacht voor mij. In Greymonth is op een ding na helemaal niks te beleven. De bierbrouwerij, dat ik het enige. En laat het nou net zo zijn dat de brouwerij wordt verbouwd. Dat vond ik opzich wel jammer. Maar het had zo ook zn voordelen. In plaats van een rondleiding door de brouwerij kregen we een hele "interessante" video over hoe bier wordt gemaakt. Na de video mochten we 30 min onbeperkt bier drinken. Dat kon natuurlijk niet goed gaan. Op een gegeven moment werd het tapdrinken ook een nieuwe sport. Waarom? Omdat het kan. Daarna zijn we met de hele groep uit eten geweest. Toen ik op een gegeven moment wou pinnen. Kwam ik er achter dat m'n pinpas weg was. Ik kon hem echt nergens vinden. Dus ik ben terug naar het hostel gesprint naar mn hostel. Ik heb daar alles overhoop gehaald, maar ik kon natuurlijk niks vinden. Op dat moment realiseerde ik me dat ik die dag in de supermarkt m'n bank balance had opgevraagd..... Ik heb m'n pinpas toch niet in het automaat laten zitten he........ Het is een creditcard en dus kan er gemakkelijk geld vanaf worden gehaald...... Ik heb in mn bed liggenvloeken en tieren want de winkel was al dicht want het was 1 uur in de nacht. Ik heb tot 4 uur geen oog dicht gedaan. Op een gegeven moment realiseerde ik op het internet mn balans kan opvragen en dat ik hiervoor mn pas niet nodig heb. Dat heb ik toen direct gedaan. En gelukkig! Alles stond er nog op. Nu maar hopen dat er een Kiwi zo aardig is geweest om mn kaart bij de service balie in het winkelcentrum af te geven. De supermarkt ging om 7 uur open maar om kwart voor 7 stond ik al op de stoep. Dat waren 15 hele lange minuten! Eindelijk ging de winkel open. Ik sprinte naar de service balie en vroeg half hijgend of ze mn pas hadden gevonden. Ze gingen kijken. En gelukkig! Ze hadden hem gevonden. Iemand heeft hem naar de service balie gebracht. Wat een opluchting was dat zeg!
Die ochtend zijn we om half 8 richting Frantz Joseph vertrokken. Het gletsjer gebied. Onderweg hebben we nog goud gezocht. Ik had bij goudzoeken iets heel anders in gedachte. Toen onze gids zij dat we goud gingen zoeken, had ik echt het iedee dat we een grot in zouden gaan. En dat ik zelf met een pikhouwel rotsen moest breken opzoek naar goud. De waarheid was echter anders. We kregen een soort van zeefboord met een paar stenen er in en tussen de stenen zaten goudschilfers. Sta je daar dan met je bord een beetje boven het water te spoelen. Wat een anticlimax....
In Frantz Joseph hebben ik een dagtocht over de gletsjer gedaan. Echt heel bijzonder. We werden die ochtend om 9 uur bij de office verwacht waar we onze uitrusting kregen. Schoenen (ze hadden na lang zoeken ook mijn maat!), een skibroek (die ik perongeluk in mn tas heb laten zitten, en dus nog steeds heb), handschoenen en een muts (voor de mietjes) en een dikke winter jas. Na een busrit van 15 min kwamen bij een regenwoud aan. Daar moesten we eerst nog doorheen voordat we bij de gletsjer waren. Na een wandeling van 20 min zagen we de gletsjer en waren we het regenwoud uit. Vervolgens werden we in 3 groepen opgedeeld. Groep 1 waren de fitte mensen en groep 3 de mensen met lichamelijk problemene. Zoals de knieen van m'n pa bijvoorbeeld :p. Ik zat natuurlijk in groep 1 en heb de hele tocht iedereen op sleeptouw moeten nemen. Het was dat de gids de weg wist want anders had ik ook hem moeten mee nemen. De tochtzelf was echt fantastisch. Echt heel mooi. Ik heb door ijstunnels en ijsgrotten gekropen. Heb mezelf tussen ijsscheuren gemanoeuvreerd. Echt heel vet. Want wees nou eerlijk. Hoe vaak sta je op een gletsjer?. Na een wandeling van 6 uur bergopwaarts zouden we weer terug naar beneden gaan. Althans dat was de bedoeling. De gids hoorde over zn radio dat er een andere groep hoger op de gletsjer waren dan wij. Dat kon natuurlijk niet want het was ONZE gletsjer. Dus weer verder omhoog. Uiteindelijk hebben we het duel wel verloren :(. Maar ter compensatie zijn wij door een extra IJStunnel geklommen. Heel vet natuurlijk. Ook ben ik onderweg mn fotocamera hoesje verloren :(. Ik was weer eens onhandig en zag mn hoesje zo in een ijscheur van een meter of 10 vallen. Dat wordt dus een nieuwe hoes. Zonde, maar ik heb wel een nieuwe skibroek:P. Na de wandeling zijn we de hot water pools ingegaan. Even lekker relaxen. Want van een hele dag hiken ga je wel kapot :P.
De volgende dag zijn we naar Queenstown vertrokken waar ik nu nog steeds zit. Het bevalt me hier prima. Het is nu Halloween weekend en dat wordt hier goed gevierd. Ik ging gister al leeuw. Ik heb mn brulshirt mee en dat vonden ze hier natuurlijk helemaal geweldig. Ik ben nog nooit met zoveel vreemde op de foto geweest. Iedereen vroeg waar ik het shirt had gekocht want ze wouden hem zelf ook kopen. Maandag ga ik denk ik weer te " Hallowenen" en trek ik een mumiepak (wc papier) aan. Als dat lukt.
Mam, ik ga maandag vanaf 134 meter uit een huisje springen met een elastiek aan mn benen. wish me luck :)! Het is de op 2 na hoogste bungi jump vd wereld.
Ik zeg voor nu: de mazzel en tot ziens:
Foto blak water rafing:
http://www.google.co.nz/imgres?q=black+water+rafting&um=1&hl=en&rls=com.microsoft:en-US&biw=1680&bih=853&tbm=isch&tbnid=TBYQxZUMP3n3pM:&imgrefurl=http://pezsi.blogg.se/2011/january/day-7-in-nz-black-water-rafting-waitomo-1.html&docid=PXspqO9V5qMcJM&imgurl=http://farm1.static.flickr.com/138/376035255_ebfc6b1975.jpg&w=500&h=375&ei=m8KsTvC8HsrAmQWOisHqCA&zoom=1&iact=hc&vpx=181&vpy=497&dur=109&hovh=194&hovw=259&tx=145&ty=108&sig=117875232820260744756&page=4&tbnh=145&tbnw=184&start=94&ndsp=32&ved=1t:429,r:16,s:94
-
30 Oktober 2011 - 04:32
Frank:
Je verhalen klinken weer erg mansig dinho!!
Ik hoop dat mijn smsie was angekomen met je verjaardag!! :D
Veel plezier daar nag!!
-
30 Oktober 2011 - 07:37
Erik:
Frank. Nee deze is niet aangekomen. Ik heb namelijk 3 nummers: 1 nz nummer, welk ik momenteel gebruik. 2. Australisch nummer, welk ik in Oz gebruik. En tot slot een nederlandsnummer, welk ik helemaal niet gebruik. :) -
30 Oktober 2011 - 08:20
Ria:
Hallo Erik,ik heb weer genoten van je verhalen.Veel geluk nog op je verdere reis en genieten blijven hoor. Groetjes van ons. -
30 Oktober 2011 - 08:39
Gerard Bot W'hoof:
Allereerst wil ik Indy Wagemnaker feliciteren met weer een verjaardag. Net toen ik in jou de echte Indy zag, schrijf je dat de gang naar de waterval maar een halve meter was. Was Indy gewoon weer Erik. Dan schrikken van kanllen, wat zijn dat?
Neem wel een zeiltje mee als je je nieuwe manier van versieren gaat toepassen. Ik denk dat veel mensen slecht slapen wanneer een creditcard weg is. Kon er toch wel om lachen. Wat ben je toch een zwetser. Zo ook met het verhaal over de gletsjer. Ik denk dat je echt denkt dat je Indy bent. Hoewel Indy zich niet direct druk maakt om een creditcard. Dan zie je toch wel weer dat jij ook menselijke trekjes hebt. Wat zegt men in NZ eigenlijk over die brede schouderpartij van jou? Tja, hoe vaak sta je op een gletsjer. Dat is voor iedereen verschillend, Erik. Ik niet zo vaak, maar een gids bijvoorbeeld weer heel vaak. Ik kan je met die vraag dus niet zo goed helpen.
Laat je je hoesje tien meter vallen. Een echte Indy zou het hebben opgehaald, Erik! Je hebt trouwens een prachtige reis, tot nu toe. Ik ga morgen gewoon weer werken. Weet jij nog wat dat is? -
30 Oktober 2011 - 10:03
Jerry:
Klinkt weer goed wortel :D en je maakt gelukkig helemaal niet zoveel mee :| x -
31 Oktober 2011 - 22:12
Mam:
Je verhaal is weer prachtig ik heb net je foto's en filmpje op facebook bekeken, wel mans hoor wat je daar allemaal doe. Maak maar geen gewoonte van dat tapdrinken, dat vind ik maar niks. Spreek je weer met skype. knuffel van je mam xxx -
31 Oktober 2011 - 22:17
Rob:
Wat een held ben je ook! Pin pas en foto hoesje, zo een wortel actie:p ben al lang blij dat die gletsjer nog heel is, haha
Maar mooi verhaal weer, ik zag je bericht van gister aaf trouwens te te laat toen reageerde jij al niet meer..:(
Als ik dit zo lees wil ik eigenlijk wel lamgskomem voor een maandje, maar helaas zijn de centjes op:(
Spreek je, -
01 November 2011 - 00:15
Erik Wagemaker:
@ mam is goed!
@ Rob: je bent welkom hoor :). Maar ik ben straks eerst een aantal maanden aan het werk om weer wat centjes te verdienen :)
-
01 November 2011 - 10:57
Elly:
Hoi Mister Jones,
Eindelijk ben ik er weer even voor gaan zitten. Het lijkt wel of ik een groot avonturen boek lees. Fantastisch wat jij allemaal mee maakt en onderneemt. Of ik uit al deze verhalen nu het idee hebt dat je weer een jaar ouder en wijzer bent?????
Erik blijf volop genieten en de groetjes van ons. -
01 November 2011 - 11:09
Ruud:
Je verhalen zijn weer Goud!
Zo te lezen beleef je veel:D
Veel plezier toegewenst:P -
01 November 2011 - 13:40
Marielle:
Erik!!!
ongelofelijk wat je daar meemaakt! Supervet!! Ik denk niet dat je de zeehonden na moet gaan doen als je terug bent in NL, ga toch maar even op zoek naar een alternatief;)
Geniet ervan! -
01 November 2011 - 13:42
Ilse:
Haha eer wat vertel je je verhaal weer geweldig! Begrijp ik hieruit dat jij je verheven voelt boven je medereizigers op je gletsertocht;)? Haha en dit onhandigheid van jou! Niets veranderd;)
Veel plezier nog! Ik geniet van je hilarische verhalen!
xx -
03 November 2011 - 12:07
Elles:
Hoi Eer!!
Ik heb eindelijk tijd vrij gemaakt (onder werktijd: slecht hé) om je verhaal te lezen, maar wel echt super leuk!!
Minder vond ik het om te lezen dat je mijn verjaardagskadootje van vorig jaar in een spleet van 10m heb laten vallen.. lekker dankbaar weer.
Ik moet je over je nieuwe versiertruc binnenkort maar ff spreken op skype!
Veel plezier weer! Xxxx -
03 November 2011 - 18:44
Josella :
hey hey erik wat een verhaal maar wat maak je een leuk ding mee en hoop :Pavonturier leuk om te lezen :D
veel plzier nog groetjes (K) -
08 November 2011 - 17:49
Meriam En Marcel:
Wat een verhalen, petje af voor het feit dat je hier ook nog tijd voor weet vrij te maken, het is prachtig om te lezen, het is of je het zelf hier aan de keukentafel zit te vertellen. groetjesssss
-
21 November 2011 - 20:56
Aad En Trudy:
Je maakt veel mee Erik, wat een ervaringen allemaal. Nog de hartelijke felicitaties voor je verjaardag!
Leuk om je reisverslagen te lezen.
Het lijkt me overbodig om te vermelden: geniet, uit de verhalen te lezen doe je dit genoeg!!!
Groeten van ons.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
