Oud & Nieuw, Roadtrip en Melbourne

Een goede morgen allemaal,

Even een kleine update over hoe en wat. Met mij gaat overigens alles nog perfect!

Oud en nieuw daar was ik gebleven. Oud & nieuw + Sydney = gekkenhuis. Dat is eigenlijk alles wat ik jullie kan vertellen. Oudjaarsdag hebben hebben we eerst even uitgekaterd. Jordy is namelijk op oudjaarsdag jarig en dat hebben we uitgebreid gevierd om 12 uur snachts. Het werd om het subtiel te zeggen, erg gezellig en de buren waren (weer) niet blij met ons. Misschien leuk om even te vermelden is dat de buren tegenover ons drugsdealers waren en onze andere buurvrouw een publieke vrouw (netjes he!). Dit zeg ik puur om jullie even een impressie te geven waar of ik leefde.

Na wat opstart probleempjes op oudjaarsdag zaten we uiteindelijk toch om 11 uur in de trein. De treinrit van Moss Vale naar Sydney bedroeg 4 uur en dus genoeg tijd om even bij te komen.
Toen we aankwamen hadden we niks gepland. Het enige wat we wisten is dat we van 2 uur snachts tot 6 uur in de ochtend op een party boot zouden staan. Dat was alles wat we wisten. In de trein hebben we dan ook een aanta mensen opgebeld met de vraag waar of we moesten zijn. Na wat telefoontjes had Carl beet. Hij had wel iets. Het was een of ander klein en onbekend park met uitzicht op de Harbor Bridge. Perfect! Om 3 uur kwamen we aan in Sydney. Wow, ik heb nog nooit zoveel bijzonder aantrekkelijke vrouwen bij elkaar gezien. Om bij het park te komen moesten we overstappen op een andere trein. We gingen als eerste naar binnen en hoopte natuurlijk op een coupe vol met vrouwen. Helaas was dat ons niet gegund. Wat we wel kregen waren een paar oudjes en een hoop kleine kinderen die de hele tijd aan schreeuwen warenm, heel typisch. Dat hebben wij weer. Na een wandeltocht van ongeveer 1 uur vanaf het station waren we op de plaats van bestemming. Onze plek was niet super, maar we mochten niet klagen zeker aangezien het gratis was. Tot 12 uur hebben we een beetje staan ouwe hoeren met andere backpackers. Drinken kon helaas niet omdat het een anti alcohol beleid was. Ik ben nog nooit zo nuchter het nieuwe jaar ingegaan. Het vuurwerk was echt fantastisch, echt heel mooi. Ik denk niet dat ik zoiets ooit eerder heb gezien. Na het vuurwerk zijn we naar de haven gelopen waar we we op de boot zouden stappen. Onze boot was voor de verandering een keer een uur te laat en dus stonden daar maar. Gelukkig wel met 500 andere feestgangers. De sfeer zat er al lekker in.
Om 3 uur kwam de boot eindelijk aan. Ik weet niet precies meer wat er allemaal gebeurtd is maar het was echt 1 groot feest. Echt heel gaaf! Voordat ik het wist was het voorbij en zaten we in de trein terug naar Moss Vale.
Nieuwjaarsdag kan ik heel eenvoudig beschrijven: brak en gaar. Niets meer niets minder.

Op 2 januari zijn we begonnen met het ombouwen van Jordy's auto. Allereerst hebben we de achterbak leeggetrokken en hebben we daar een BBQ in gebouwd. Toen die er eenmaal in zat hebben we een bed boven de BBQ gebouwd. Na 3/4 dagen klussen zat alles erin en waren we klaar voor vertrek. We hadden minimaal gereedschap en geen werkplaats. Dus gebruikte we bepaald keukengerij en onze slaapkamer als werkplaats. Je moet toch een beetje improviseren :).

Op 5 of 6 januari zijn we op pad gegaan richting Melbrourne. We hadden geen idee hoelang het zou duren en waar we gingen slapen. Het enige wat we wel wisten is dat het low budget moest. Onze eerste stop was in Jervis Bay. Het liefste wilde we met de auto het strand oprijden en daar ons kamp opzetten. Dit ging helaas niet. Toen besloten we een National Park in te gaan om daar te overnachten. Normaal gesproken wordt je weg gestuurd door park ranger, maar wij hadden geluk. Er is namelijk geen park ranger langs geweest. Maar goed ook want alle 3 mochten we niet meer rijden. Het was weer helemaal back 2 basic. We moesten de afwas en ons wassen in de oceaan. Om over het toillet nog maar te zwijgen. Een holleboom voldeed....

De volgende dag zijn we vertrokken naar long beach. We hoopte daar wel een plek op het strand te kunnen scoren. Helaas is dit weer niet gelukt. In plaats daarvan zijn we met de auto het bos ingetrokken en hebben we op een mountainbike track ons kamp opgezet. De volgende ochtend was ik vroeg wakker en besloot ik naar buiten te gaan. Ik zat daar rustig mn boekje te lezen en opeens fietste er een stuk of 4 mountainbikers langs de auto. Ik weet niet wat ze dachten maar ze keken in ieder geval heel verbaasd. Niet raar want we zijn ergens willekeurig het bos ingedoken en hebben zelfs bepaalde stukken de 4 wheel drive moeten gebruiken. Zo afgelegen als het lag.


Maargoed dag 3 zijn we richting 90 mile beach vertrokken. We wisten dat we over die tocht 2 dagen zouden doen. We hadden weer 1 missie: Met de auto op het strand en daar een nacht door brengen. Na heel lang zoeken zijn we rond 5 in de middag weer een nationaal park ingedoken. Er was daar wel een strand maar helaas konden we die niet bereiken omdat het was afgeschermd. We baalde er behoorlijk van omdat we deze keer echt dachten het te gaan halen. Dus maar weer verder zoeken. Toen we van het Nationaal Park weg reden zag ik een hele smalle weg tussen de bomen. Dit zei ik tegen Jordy en die dook er direct in met de auto. Zonder eerst te controleren of het kon, gewoon gaan. Na een bizare offroad toch van 20 min langs het nationaal park kwamen we eindelijk bij de zee uit. Het zou toch niet... Jawel hoor, het is ons gelukt! We stonden dan wel niet direct op het strand maar het was letterlijk 1 meter lopen. We hadden ons kamp nog niet opgezet of de park ranger kwam langs. In plaats van ons weg te sturen trok hij zijn wiskey cola open en vroeg waar we vandaan kwamen. De park ranger heette Jhonno en was een super relaxte gast. Normaal gesproken is het ten strengste verboden om in het park te kamperen laat staan een kampvuur te maken. Jhonno vond alles goed en hielp ons zelf met het kampvuur. Echt heel vet. Toen hij aan het eind van de avond weg ging vroeg hij hoelang we wilde blijven. Geen idee en nacht of 2 zeiden we. Prima zei hij, en mocht er een andere ranger komen laat deze dan mij opbellen dan komt alles goed. Wat een gast. We zijn dus 2 nachten op deze mooie lokatie gebleven.

Dag 5 zijn we, op aanraden van Jhonno, naar 90 mile beach vertrokken. Volgens Jhonno konden we daar met de 4x4 over het strand scheuren. Dat leek ons wel wat en dus was ons doel: 90 mile beach. Na een lange auto rit kwamen we eindelijk op de plaats van bestemming. Voor het eerst hebben we die dag legaal gekampeerd. We stonden namelijk op een camping. Van het verhaal van Jhonno klopte helemaal niks. Volgens verschillende andere reizigers en informatie balie's was het onmogelijk om met de auto op het strand te komen. Balen! Maargoed het mocht de pret niet drukken we hadden het namelijk prima naar ons zin. Na wat potjes beerpong, een BBQ en een kampvuur zijn we naar bed gegaan.

De volgende dag, dag 6, werden we wakker in de stromende regen. Leuk, precies als wij willen vertrekken. We hadden geen zin om langer te blijven en bovendien was al het eten op. Daar gingen we dan, inpakken in de stromende regen in Australie. Keurig dacht ik zo. Toen alles er eindelijk in zat zijn we verder vertrokken naar Paradise beach. Carl werd ondertussen al helemaal gek omdat hij al 6 dagen niet had gedouched. De oceaan was volgens hem te smerig en koud. Tja, dan douche je toch lekker niet. Na een lange en vooral regenachtige rit kwamen, voor de verandering, we op tijd aan. Normaal moeten we om 6 uur nog beginnen met het zoeken van een slaapplaats, maar deze keer waren we er al om 4 uur. Dus hadden we tijd om douche gelegenheid te zoeken. Na een half uurtje rijden hadden we deze gevonden. Wat was dat lekker zeg. Na 6 dagen een warme en schone douche. Ik voelde mij weer herboren.

Dag 7 zijn we verder getrokken richting Eden. Na een tijdje rondzoeken hadden we eindelijk een geschikte slaapplaats gevonden. Het kosten ons wel 4 dollar per persoon maar dat hadden we er wel voor over.
Omdat we weer relatief vroeg op de plaats van bestemming waren hadden we genoeg tijd voor een potje beerpong. Ik weet niet of het door de alcohol kwam. Maar ik werd midden in de nacht buiten wakker en lag oog in oog met wombat. Op een of andere manier was ik uit de auto gegaan en heb ik de 3 camping stoeltjes naast elkaar gezet en hebben ik mijzelf er tussen gewormd. Het was een hele rare en rumoerige nacht.

Dag 8 zijn we vanuit Eden naar Walkervile vertrokken. Daar hadden we een camping gevonden en zijn we 2 nachten gebleven. De eerste nacht lagen we belachelijk vroeg in bed omdat iedereen nog brak was van de avond ervoor. Verder is er tijdens die 2 dagen weinig gebeurd.

Dag 10 zijn we richting Melbroune vertrokken. Daar aangekomen realiseerde ik mij dat de Australian Open ook aan de gang was en dat, dat dus betekende dat de hostels minimaal nog een keer zo duur zijn. Dus zijn we gisteravond met de 4x4 een park naast een militaire basis ingereden en hebben daar de nacht doorgebracht. Comfortabel is anders.

Vandaag heb ik gedag gezegd tegen Jordy en Carl. Zij gaan naar de Australian Open en ik ga werken. Vanochtend werd ik gebeld door een Westfries die een drainage bedrijf in Melbroune heeft. Wat is de wereld toch klein. Ik had zijn advertentie gister gezien en hij zocht nog trekker chauffeurs. Hij vroeg of ik nog interesse had. Natuurlijk heb ik dat! Als alles goed gaat begin ik morgen als trekkerchauffer in Melbourne. ALS het goed gaat. Als het niet door gaat ben ik subtiel gezegd: de lul. Ik heb geen accomodatie, geen werk en weinig geld. Dat wordt nog spannend :).

Maar,
No worries!

- Erik -