Queenstown en meer!
Door: Erikgoesaustralia
Blijf op de hoogte en volg Erik
17 November 2011 | Nieuw Zeeland, Wellington
Mogguh daar ben ik weer :),
De vorige keer heb ik aangegeven dat vanaf 134 beneden naar beneden zou springen. Nou, dat heb ik geweten! Eenmaal op het randje begon ik toch wel wat zenuwachtig te worden. M'n instructeur zei steeds maar weer: Closer to the edge.... Dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Op de foto's is ook duidelijk te zien dat ik er niet echt bepaald ontspannen bij sta. Echter, voordat ik het wist waren ze al begonnen met aftellen: 3, 2, 1, GO! Zonder na te denken sprong ik. WOOOOHOOOOO. Het gevoel dat dan door je lichaam giert is echt onbeschrijvelijk. Een vrije val van 9 seconden waarin je de grond steeds dichterbij zie komen. Echt heel gaaf. De adrenaline spoot de volgende dag nog steeds door al m'n ledematen. Voor de mensen die het filmpje nog niet hebben gezien: http://www.youtube.com/watch?v=O7gSX7Ee1QU&feature=feedu . Ik heb er maar 1 woord voor: BIZAR.
Ik ben in totaal 10 dagen in Queenstown gebleven. Queenstown is echt gekkenhuis. Overdag doe je de meest bizare dingen en s'avonds ga je helemaal los in kroeg. In Queenstown heb ik John leren kennen. Een gast uit Wales. Zo gek als deur. Super vet. Met hem kon je zeker wel een feestje bouwen. Maargoed wat heb ik allemaal gedaan in Queenstown. Natuurlijk de bungy jump, maar daarnaast heb ik ook Conyoning gedaan. Conyoningen houd in: Rodelen, van echte watervallen afglijden, van kliffen af springen en door natuurlijke wild waterstromen zwemmen. Heel gaaf! Maar o zo koud! Het water was namelijk niet warmer dan 2 graden. Ik zal het zo zeggen: Er was na afloop weinig van over ;).
Verder heb ik ook de Shotover Jet gedaan. Dat is een superjet die rakelinks langs rotsen en kliffen schiet. Ik heb al eerder een superjet gedaan in Hukafalls maar deze was veel leuker. Voor de mensen die willen weten wat het is: (http://www.youtube.com/watch?v=fZ3YvohD3es).
Woensdag zijn Erik, John en ik naar Milford Sound geweest. Ze zeggen dat, dat het mooiste natuurgebied van Nieuw-Zeeland is. Echter heeft dit feit een kanttekening. Er valt jaarlijks 7 meter regen. De kans dat je Milford Sound met een blauwe lucht treft is minder dan 10%. Helaas toen wij er waren regende het de hele dag. Echt heel jammer. Ondanks alle regen en bewolking vond ik het nog erg mooi. Maargoed het had nog mooier kunnen zijn. Ik kan helaas niet altijd geluk hebben.
Op onze laatste dag in Queenstown hebben John, Erik en ik geludged. Heel gaaf. Bij Kudging ga je eerst met een kabelbaan naar boven. Eenmaal boven ga je in een soort van moterloos kartwagentje zitten en race je van een berg af. Net een soort van mariokart, aangezien je elkaar keihard van de baan kan beuken. We waren weer net een stel kleine kinderen..... ;) (ik weet zeker dat Gerard Bot hier een reactie op gaat geven).
Na 10 geweldige dagen Queenstown werd het ook tijd om gedag te zeggen. John ging verder naar Wanaka waar hij werk had gevonden. Erik en ik gingen even bijkomen in Dunedin. Bij komen.... Dat was althans de bedoeling. Wat bleek. Dunedin is DE studenten stad van New Zealand. Wat een pech.... Maargoed, de eerste 2 dagen hebben we echt heel rustig aan gedaan aangezien we nogal verkouden waren geworden bij het Canyoningen. Maar het was letterlijk stilte voor de storm. De op een na laatste avond kregen we een nieuwe kamergenoot: Johannes oftewel Johan uit Oosterijk. Erik en ik wouden graag een auto huren. Waarom? Dat is simpel. Dunedin heeft de stijlste weg van heel de wereld. Die wilde Erik en ik graag op en neer rijden. Gewoon omdat het kan. Johan had een Argentijns meisje leren kennen waarmee hij een auto ging huren. 1+1=2 en dus besloten we met z'n 4-en een auto te huren. Dat scheelt weer in de kosten. De volgende dag hebben we dus mooi in de omgeving van Dunedin rond getourd opzoek naar de Albatros, pinquins en seals. Helaas hadden we pech en hebben we alleen 1 zeehond gezien. En verrassend genoeg lag deze te slapen. We bewaarde het beste voor het laatst: The steepest road in the world. Als je ervoor staat lijkt hij niet zo stijl maar als je eenmaal boven aan sta besef je pas hoe stijl de weg wel niet is. Nadat iedereen de weg een keer op en neer was gereden zijn we terug gegaan naar het hostel. Die avond was het weer als van ouds. Martin een gast uit Praag, zo gek als een deur, vertelde de sterkste verhalen. Super vet. Het was een zeer geslaagde avond.
De volgende dag zijn we richting Lake Tekapo gegaan. Daar eenmaal aangekomen was de lucht strak blauw. Heerlijk! We zijn direct het meer ingedoken en er nog sneller weer uitgegaan. Zo koud! Die middag hebben we een heerlijke BBQ gehad. Eindelijk weer echt slagervlees. Dat proef je toch wel direct.
Lake Tekapo staat bekend om zijn heldere nachten. Daarom is er op de top van Mt. John een space observatory gebouwd. Ik vind astronomie wel gaaf en dus wou ik wel een zo'n tour doen. Echter wou ik dit niet direct de eerste dag doen. Achteraf is het natuurlijk makkelijk praten, maar had ik dit nou maar wel gedaan. De nachten erop waren namelijk zwaar bewolkt. We hebben de tour alsnog gedaan. Wel erg interressant maar we hebben helaas niet door een telescoop kunnen kijken. Echt heel jammer natuurlijk. Verder hebben we Mt. John beklommen. Een wandeling van dik 3 uur. Pfff wat een eind, maar we hebben het gedaan en overleefd;). De laatste dag zijn we de hotpools ingegaan. Het was bewolkt en dus had ik me niet ingesmeerd. In Nieuw-Zeeland het spreekwoord: "As changeable as the weather" moeten in voeren. Het weer kan namelijk binnen 1 minuut totaal overslaan. Ik ben die middag dus keurig verbrand. Maargoed eens moet de eerst keer zijn. Op verzoek van Matti Groot heb ik bij Lake Tekapo een videologje gemaakt: http://youtu.be/G_wxU8j7Eyo .
Na 3 dagen Lake Tekapo zijn met Soaps Magic bus naar Kaikora vertrokken. Soap is een coach driver. Een soort van gids/chauffeur. Echt een geniale gast die een saaie rit nog leuk weer te maken. Daar houd ik van. In Kaikora zijn we 2 nachten gebleven. De eerste nacht was het direct gekkenhuis. Soap had de dag erop vrij en dus hij ging gezellig mee uit. Om 10 uur werden we de kroeg uitgezet. Of dit nou door onze handstands kwam of dat het een normale sluitingstijd is, weet ik niet. Het was in iedergeval erg gezellig. Eenmaal terug in hostel waren en een stel Zuid-Koreanen. Ik weet niet of het in Zuid-Korea normaal is, maar ze waren om half 12 in de avond octopus aan het eten. Ik had nog nooit iemand een octopus zien eten maar het was behoorlijk bizar. Ze hebben de octopus uiteindelijk niet kunnen eten omdat wij er mee gingen kloten (zie fb foto's). Heel erg vonden ze dat ook weer niet. Toen ik de naam: Guus Hiddink zei kon ik niet mee kapot bij ze: GUUS! GUUS! GUUS! GUUS! Of zoals zij het zeggen KUSJ! KUSJ! KUSJ! KUSJ! Geniaal.
De volgende dag was het alleen wat minder. Want we gingen de oceaan op om te vissen. Ik zal het zo zeggen: Ik heb me beter gevoeld. Soap zou ook meegaan, maar de wist niet eens meer dat hij leefde. Eenmaal in de boot begon ik al wat wit weg te trekken. Toen de boot begon te varen ging het opzich wel. Dit duurde echter niet lang. Toen de boot eenmaal stil lag begon ik witter en witter te worden. Maar ik ben een echte man en laat natuurlijk niks merken. Onze schipper Jerry vroeg hoe het met me ging: Prima!. Volgens mij is Jerry een haaienworstelaar. Hij heeft namelijk een kunstbeen en mist verschillende vinger kotjes. Raar om te zien maar je went er wel aan. Op een gegeven moment stond ik perongeluk op zn voet. Sorry mate! Hij had echt zoiets van: Waar heeft hij het over... Ik stond namelijk op zn kunstbeen en dat voelt hij natuurlijk niet.... Wel is hij een hele aardige en gastvrije gast. Maargoed het vissen ging prima. Ik heb 4 Perch gevangen en 1 Cod. Een hele goeie vangst. Jerry fileerde de vis ter plekke voor ons. De gefileerde vis kregen we samen met een Greyvis mee naar huis. De visresten werden aan de Albatrossen gevoerd. Een Albatros is een soort van vliegende koe. Zo groot als die vogels zijn.
Op de foto's is goed te zien dat ik bij de eerste vis die ik vong nog heel blij keek. Naar mate de tijd verstreek keek ik steeds minder blij op de foto's. Dit omdat ik steeds meer "zeeziek" werd. Het is natuurlijk een slecht excuus om het bier de schuld te geven. Op een gegeven moment heeft Erik Slot ook over de railing heen gekotst :). Op de terug weg zijn we langs de greyfish kooien geweest. De vangst was behoorlijk goed. Ook zat er een kleine haai bij. Daar zijn we natuurlijk mee op de foto geweest. Echt blij kijk ik er weer niet op (blame the ocean!). Eenmaal aan land voelde ik mij direct een stuk beter. Jerry nodigde ons uit om, om 4 uur terug te komen om de Greyfish te koken. Het schijnt een echte delicatesse te zijn. Daar gingen wij natuurlijk mee akkoord. Om 4 uur heeft Jerry ons toen opgehaald. En onder het genot van wat chips en wijn hebben we de Greyfish gekookt. Een delicatesse vond ik het zeker niet. Ik heb het geprobeerd, maar doe mij maar een visstick of een bak kibbeling ;). Ik zal wel weer een cultuurbarbaar zijn.
Die avond hebben we met z'n 4-en de overige Greyfish en de gefileerde vis opgegeten. M'n greyfish heb ik aan iemand anders gegeven. De gefileerde vis was wel echt heel lekker. Er gaat namelijk niks boven een zelf gevangen vis!
De volgende dag zijn we naar Picton gereden waar we afscheid hebben genomen van Soap en een aantal andere reizigers waaronder Martijn (een gast uit Groningen). In Picton hebben we de ferry naar Wellington gepakt. de eerste nacht in Wellington zijn Erik en ik samen met een 2 schotse gezusters uitgeweest. Er was echter geen zak te beleven en dus werd het een vroegertje. Gister zijn Erik en ik samen met de receptioniste gaan lasergamen. Dit kon natuurlijk weer niet normaal. De regels waren: Niet rennen, niet springen en vooral niet klimmen. Helaas is het me niet gelukt om aan de regels te houden. Natuurlijk heb ik wel gewonnen ;).
Vandaag staat er weinig op het programma. Morgen ga ik naar Botanic Garden en overmorgen zien we wel. Zaterdag stappen we in de bus richting Taupo. Daar blijven we 2 nachten. Daarna ga ik verder naar Rotorura (de stinkstad waar ik het eerder over heb gehad). Daar blijf ik 3 nachten. Vanuit Rotorura ga ik naar Hobbitton (LOTR) en White Island (een active vulkaan). Na Rotorura vertrek ik voor 1 of 2 nachten naar Auckland. Vanuit Auckland vlieg ik naar Brisbane (Australie).
Vanauit Brisbane ga ik opzoek naar werk. Tegen die tijd is m'n geld zo goed als op. Het liefst ga ik op een Caddle station (hele grote boederij) in the middle of nowhere werken. Waarom? Het verdient goed, en als je in de middle of nowhere zit kan je ook geen cent uitgeven. Bovendien krijg je vaak tegen een laag bedrag kost en inwoning.
nu zijn jullie weer een beetje op de hoogte. Ik ben zeker een aantal dingen vergeten maar die staan in mn dagboek. Het is namelijk best lastig om alles te onthouden. Vooral als er zoveel gebeurt.
Ik zou zeggen: de mazzel
De vorige keer heb ik aangegeven dat vanaf 134 beneden naar beneden zou springen. Nou, dat heb ik geweten! Eenmaal op het randje begon ik toch wel wat zenuwachtig te worden. M'n instructeur zei steeds maar weer: Closer to the edge.... Dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Op de foto's is ook duidelijk te zien dat ik er niet echt bepaald ontspannen bij sta. Echter, voordat ik het wist waren ze al begonnen met aftellen: 3, 2, 1, GO! Zonder na te denken sprong ik. WOOOOHOOOOO. Het gevoel dat dan door je lichaam giert is echt onbeschrijvelijk. Een vrije val van 9 seconden waarin je de grond steeds dichterbij zie komen. Echt heel gaaf. De adrenaline spoot de volgende dag nog steeds door al m'n ledematen. Voor de mensen die het filmpje nog niet hebben gezien: http://www.youtube.com/watch?v=O7gSX7Ee1QU&feature=feedu . Ik heb er maar 1 woord voor: BIZAR.
Ik ben in totaal 10 dagen in Queenstown gebleven. Queenstown is echt gekkenhuis. Overdag doe je de meest bizare dingen en s'avonds ga je helemaal los in kroeg. In Queenstown heb ik John leren kennen. Een gast uit Wales. Zo gek als deur. Super vet. Met hem kon je zeker wel een feestje bouwen. Maargoed wat heb ik allemaal gedaan in Queenstown. Natuurlijk de bungy jump, maar daarnaast heb ik ook Conyoning gedaan. Conyoningen houd in: Rodelen, van echte watervallen afglijden, van kliffen af springen en door natuurlijke wild waterstromen zwemmen. Heel gaaf! Maar o zo koud! Het water was namelijk niet warmer dan 2 graden. Ik zal het zo zeggen: Er was na afloop weinig van over ;).
Verder heb ik ook de Shotover Jet gedaan. Dat is een superjet die rakelinks langs rotsen en kliffen schiet. Ik heb al eerder een superjet gedaan in Hukafalls maar deze was veel leuker. Voor de mensen die willen weten wat het is: (http://www.youtube.com/watch?v=fZ3YvohD3es).
Woensdag zijn Erik, John en ik naar Milford Sound geweest. Ze zeggen dat, dat het mooiste natuurgebied van Nieuw-Zeeland is. Echter heeft dit feit een kanttekening. Er valt jaarlijks 7 meter regen. De kans dat je Milford Sound met een blauwe lucht treft is minder dan 10%. Helaas toen wij er waren regende het de hele dag. Echt heel jammer. Ondanks alle regen en bewolking vond ik het nog erg mooi. Maargoed het had nog mooier kunnen zijn. Ik kan helaas niet altijd geluk hebben.
Op onze laatste dag in Queenstown hebben John, Erik en ik geludged. Heel gaaf. Bij Kudging ga je eerst met een kabelbaan naar boven. Eenmaal boven ga je in een soort van moterloos kartwagentje zitten en race je van een berg af. Net een soort van mariokart, aangezien je elkaar keihard van de baan kan beuken. We waren weer net een stel kleine kinderen..... ;) (ik weet zeker dat Gerard Bot hier een reactie op gaat geven).
Na 10 geweldige dagen Queenstown werd het ook tijd om gedag te zeggen. John ging verder naar Wanaka waar hij werk had gevonden. Erik en ik gingen even bijkomen in Dunedin. Bij komen.... Dat was althans de bedoeling. Wat bleek. Dunedin is DE studenten stad van New Zealand. Wat een pech.... Maargoed, de eerste 2 dagen hebben we echt heel rustig aan gedaan aangezien we nogal verkouden waren geworden bij het Canyoningen. Maar het was letterlijk stilte voor de storm. De op een na laatste avond kregen we een nieuwe kamergenoot: Johannes oftewel Johan uit Oosterijk. Erik en ik wouden graag een auto huren. Waarom? Dat is simpel. Dunedin heeft de stijlste weg van heel de wereld. Die wilde Erik en ik graag op en neer rijden. Gewoon omdat het kan. Johan had een Argentijns meisje leren kennen waarmee hij een auto ging huren. 1+1=2 en dus besloten we met z'n 4-en een auto te huren. Dat scheelt weer in de kosten. De volgende dag hebben we dus mooi in de omgeving van Dunedin rond getourd opzoek naar de Albatros, pinquins en seals. Helaas hadden we pech en hebben we alleen 1 zeehond gezien. En verrassend genoeg lag deze te slapen. We bewaarde het beste voor het laatst: The steepest road in the world. Als je ervoor staat lijkt hij niet zo stijl maar als je eenmaal boven aan sta besef je pas hoe stijl de weg wel niet is. Nadat iedereen de weg een keer op en neer was gereden zijn we terug gegaan naar het hostel. Die avond was het weer als van ouds. Martin een gast uit Praag, zo gek als een deur, vertelde de sterkste verhalen. Super vet. Het was een zeer geslaagde avond.
De volgende dag zijn we richting Lake Tekapo gegaan. Daar eenmaal aangekomen was de lucht strak blauw. Heerlijk! We zijn direct het meer ingedoken en er nog sneller weer uitgegaan. Zo koud! Die middag hebben we een heerlijke BBQ gehad. Eindelijk weer echt slagervlees. Dat proef je toch wel direct.
Lake Tekapo staat bekend om zijn heldere nachten. Daarom is er op de top van Mt. John een space observatory gebouwd. Ik vind astronomie wel gaaf en dus wou ik wel een zo'n tour doen. Echter wou ik dit niet direct de eerste dag doen. Achteraf is het natuurlijk makkelijk praten, maar had ik dit nou maar wel gedaan. De nachten erop waren namelijk zwaar bewolkt. We hebben de tour alsnog gedaan. Wel erg interressant maar we hebben helaas niet door een telescoop kunnen kijken. Echt heel jammer natuurlijk. Verder hebben we Mt. John beklommen. Een wandeling van dik 3 uur. Pfff wat een eind, maar we hebben het gedaan en overleefd;). De laatste dag zijn we de hotpools ingegaan. Het was bewolkt en dus had ik me niet ingesmeerd. In Nieuw-Zeeland het spreekwoord: "As changeable as the weather" moeten in voeren. Het weer kan namelijk binnen 1 minuut totaal overslaan. Ik ben die middag dus keurig verbrand. Maargoed eens moet de eerst keer zijn. Op verzoek van Matti Groot heb ik bij Lake Tekapo een videologje gemaakt: http://youtu.be/G_wxU8j7Eyo .
Na 3 dagen Lake Tekapo zijn met Soaps Magic bus naar Kaikora vertrokken. Soap is een coach driver. Een soort van gids/chauffeur. Echt een geniale gast die een saaie rit nog leuk weer te maken. Daar houd ik van. In Kaikora zijn we 2 nachten gebleven. De eerste nacht was het direct gekkenhuis. Soap had de dag erop vrij en dus hij ging gezellig mee uit. Om 10 uur werden we de kroeg uitgezet. Of dit nou door onze handstands kwam of dat het een normale sluitingstijd is, weet ik niet. Het was in iedergeval erg gezellig. Eenmaal terug in hostel waren en een stel Zuid-Koreanen. Ik weet niet of het in Zuid-Korea normaal is, maar ze waren om half 12 in de avond octopus aan het eten. Ik had nog nooit iemand een octopus zien eten maar het was behoorlijk bizar. Ze hebben de octopus uiteindelijk niet kunnen eten omdat wij er mee gingen kloten (zie fb foto's). Heel erg vonden ze dat ook weer niet. Toen ik de naam: Guus Hiddink zei kon ik niet mee kapot bij ze: GUUS! GUUS! GUUS! GUUS! Of zoals zij het zeggen KUSJ! KUSJ! KUSJ! KUSJ! Geniaal.
De volgende dag was het alleen wat minder. Want we gingen de oceaan op om te vissen. Ik zal het zo zeggen: Ik heb me beter gevoeld. Soap zou ook meegaan, maar de wist niet eens meer dat hij leefde. Eenmaal in de boot begon ik al wat wit weg te trekken. Toen de boot begon te varen ging het opzich wel. Dit duurde echter niet lang. Toen de boot eenmaal stil lag begon ik witter en witter te worden. Maar ik ben een echte man en laat natuurlijk niks merken. Onze schipper Jerry vroeg hoe het met me ging: Prima!. Volgens mij is Jerry een haaienworstelaar. Hij heeft namelijk een kunstbeen en mist verschillende vinger kotjes. Raar om te zien maar je went er wel aan. Op een gegeven moment stond ik perongeluk op zn voet. Sorry mate! Hij had echt zoiets van: Waar heeft hij het over... Ik stond namelijk op zn kunstbeen en dat voelt hij natuurlijk niet.... Wel is hij een hele aardige en gastvrije gast. Maargoed het vissen ging prima. Ik heb 4 Perch gevangen en 1 Cod. Een hele goeie vangst. Jerry fileerde de vis ter plekke voor ons. De gefileerde vis kregen we samen met een Greyvis mee naar huis. De visresten werden aan de Albatrossen gevoerd. Een Albatros is een soort van vliegende koe. Zo groot als die vogels zijn.
Op de foto's is goed te zien dat ik bij de eerste vis die ik vong nog heel blij keek. Naar mate de tijd verstreek keek ik steeds minder blij op de foto's. Dit omdat ik steeds meer "zeeziek" werd. Het is natuurlijk een slecht excuus om het bier de schuld te geven. Op een gegeven moment heeft Erik Slot ook over de railing heen gekotst :). Op de terug weg zijn we langs de greyfish kooien geweest. De vangst was behoorlijk goed. Ook zat er een kleine haai bij. Daar zijn we natuurlijk mee op de foto geweest. Echt blij kijk ik er weer niet op (blame the ocean!). Eenmaal aan land voelde ik mij direct een stuk beter. Jerry nodigde ons uit om, om 4 uur terug te komen om de Greyfish te koken. Het schijnt een echte delicatesse te zijn. Daar gingen wij natuurlijk mee akkoord. Om 4 uur heeft Jerry ons toen opgehaald. En onder het genot van wat chips en wijn hebben we de Greyfish gekookt. Een delicatesse vond ik het zeker niet. Ik heb het geprobeerd, maar doe mij maar een visstick of een bak kibbeling ;). Ik zal wel weer een cultuurbarbaar zijn.
Die avond hebben we met z'n 4-en de overige Greyfish en de gefileerde vis opgegeten. M'n greyfish heb ik aan iemand anders gegeven. De gefileerde vis was wel echt heel lekker. Er gaat namelijk niks boven een zelf gevangen vis!
De volgende dag zijn we naar Picton gereden waar we afscheid hebben genomen van Soap en een aantal andere reizigers waaronder Martijn (een gast uit Groningen). In Picton hebben we de ferry naar Wellington gepakt. de eerste nacht in Wellington zijn Erik en ik samen met een 2 schotse gezusters uitgeweest. Er was echter geen zak te beleven en dus werd het een vroegertje. Gister zijn Erik en ik samen met de receptioniste gaan lasergamen. Dit kon natuurlijk weer niet normaal. De regels waren: Niet rennen, niet springen en vooral niet klimmen. Helaas is het me niet gelukt om aan de regels te houden. Natuurlijk heb ik wel gewonnen ;).
Vandaag staat er weinig op het programma. Morgen ga ik naar Botanic Garden en overmorgen zien we wel. Zaterdag stappen we in de bus richting Taupo. Daar blijven we 2 nachten. Daarna ga ik verder naar Rotorura (de stinkstad waar ik het eerder over heb gehad). Daar blijf ik 3 nachten. Vanuit Rotorura ga ik naar Hobbitton (LOTR) en White Island (een active vulkaan). Na Rotorura vertrek ik voor 1 of 2 nachten naar Auckland. Vanuit Auckland vlieg ik naar Brisbane (Australie).
Vanauit Brisbane ga ik opzoek naar werk. Tegen die tijd is m'n geld zo goed als op. Het liefst ga ik op een Caddle station (hele grote boederij) in the middle of nowhere werken. Waarom? Het verdient goed, en als je in de middle of nowhere zit kan je ook geen cent uitgeven. Bovendien krijg je vaak tegen een laag bedrag kost en inwoning.
nu zijn jullie weer een beetje op de hoogte. Ik ben zeker een aantal dingen vergeten maar die staan in mn dagboek. Het is namelijk best lastig om alles te onthouden. Vooral als er zoveel gebeurt.
Ik zou zeggen: de mazzel
-
17 November 2011 - 08:26
Josine:
Wouw, echt hele mooie verhalen, en echt gave dingen doe je allemaal!! Kan me voorstellen dat je geld bijna op is! :p Succes met werk zoeken en genietze!!
x josine -
17 November 2011 - 09:51
Rianne:
wat een lang verhaal, maar je vermaakt je goed zie ik. Veel plezier nog!! -
17 November 2011 - 10:56
Ria:
Wat een verhaal erg leuk ook je filmpjes bekeken.Ik moest er echt even voor gaan zitten.Beleef en geniet verder ik kijk weer uit naar je volgende verhaal en films groeten. -
17 November 2011 - 16:41
Niels W.:
Jezus jij beleef echt super veel. super veel en succes bij het vinden van je baan. ;) -
18 November 2011 - 17:33
Oma Bot:
Ik zie dat je veel plezier hebt, Erik. Mooi verslag. Ik vond het geweldig om te lezen. Met mij gaat het alweer een stuk beter. Ik hoop dat je ontzettend veel plezier zult beleven. Ik zou zeggen, zoek maar een rijke boer uit en verdien maar flink veel geld. Dan kan je het weer lekker uitgeven. Heel veelgroetjes van oma. -
19 November 2011 - 09:19
Astrid:
Hey Stroent. Prachtig verhaal, ahum VET verhaal. Super gaaf die sprong. Echt heel VET. Kan me iets voorstellen bij dat gevoel, maarrrr dat kan ook gewoon thuis hoor. In je bed met een lekker meissie..... niet heel VET, maar wel GAAF. -
19 November 2011 - 09:19
Isabeau :
Ik wil ook wel voor een dagje naar Australie om zo'n sprong te maken. -
19 November 2011 - 09:21
Lars:
Ik moet gewoon naar school. Jij hebt mazzel. WIl je met me ruilen? -
19 November 2011 - 15:46
Gerard Bot W'hoof:
Mijn moeder was hier gisteren en las eindelijk iets van je avonturen. Onze eigen Tintin, die best wel een beetje op Kuifje lijkt. Moeder, jouw oma dus, nam het aanbod om te reageren van mij aan. Grijp wat je grijpen kan, zei ze. Ik begreep dat dus verkeerd, zij bedoelde geld om je vakantie super te houden. En dan lees ik dat verslag en denk: man, spring gewoon. Je bent weer knap onduidelijk. Waar was niet veel van over? -
19 November 2011 - 16:01
Gerard Bot W'hoof:
Natuurlijk reageer op we voelden ons net inderen. Je bedoelt dat je gewoon jezelf was. Hoe gek is een deur eigenlijk. En die warme kroegavonden. Hoe staat het er 's nachts mee? Ook niet veel meer van over? Stel niet uit wat bje wilt. Ben je ergens met helder weer, meteen doen. Hoe kun je na al die jaren nog zo stom zijn om te verbranden. Ik neem aan dat je bips nog mooi wit is. Ik lees later dat je op de boot weer lekker wit kleurde, slapjanus. Vingerkotjes, een man met klotten dus. Je bent door de zeeziekte behoorlijk gaan ijlen: een vliegende koe! Volgens mij was het Dombo. Je gaat met twee Schotse zussen en er valt geen zak te beleven, geen zak? Maar, wat heb je dan bij je? Ik lees niets over je belevenissen tijdens de schitterende wedstrijd van Duitsland tegen die prutsers van Oranje. En dan die opmerkingen van mijn zusje Astrid over het bed delen. Niet vet? Nou, zo rein is het allemaal niet. Slaap maar lekker alleen met je handen boven dek. Doei. -
20 November 2011 - 04:29
Erik Wagemaker:
Bedankt voor alle reacties. Heel leuk om deze te lezen!
@ Astrid: Dat is het probleem juist. Dat kan niet.
@ Lars: Is goed. Wanneer kom je me afwisselen? Over 12 jaar? Prima!
@ Isabeau: Ja, dat je moet je dan even met je moeder regelen.
@ Oma: Een reactie van oma. Heel leuk. Goed om te horen dat het goed met u gaat.
@ Gerard Bot: Sommige dingen blijven voor jou een vraag en voor mij een weet ;). Verder geen commentaar! -
23 November 2011 - 12:50
Matti:
Vet hoor Erik! Leuk verslag! -
23 November 2011 - 13:38
Ruud:
Scer Vet Erik! vond het weer een mooi verslg. en de filmpjes zijn ook top:P
Suc6 straks met zoeken naar werk en met werken.
Veel plezier nog! -
25 November 2011 - 13:37
Manon:
Leuk verhaal weer Erik! Je beleeft een hoop zo te lezen, leuk hoor. Geniet er lekker van en succes met werk zoeken. Of weet je niet meer wat werk betekend?:P
Xxxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
